Reumatoidalne zapalenie stawów - leczenie i przyczyny

Reumatoidalne zapalenie stawów to choroba o charakterze przewlekłym, polegająca na postępującym zniekształceniu i usztywnieniu stawów. Ponieważ proces chorobowy dotyczy całej tkanki łącznej organizmu, często określa się ją chorobą reumatoidalną. 

Nieleczone reumatoidalne zapalenie stawów powoduje niszczenie stawów, kości, ścięgien, wiązadeł i w efekcie niepełnosprawność. Może też skutkować uszkodzeniami innych narządów a w efekcie nawet śmierć. W związku z tym bardzo ważne jest jak najszybsze rozpoznanie schorzenia i wdrożenie odpowiedniego leczenia, by zahamować objawy i uniknąć niebezpiecznych powikłań. 

Reumatoidalne zapalenie stawów powoduje ból i obrzęk zaatakowanych narządów. Towarzyszy temu często zaczerwienienie i miejscowe podwyższenie temperatury’ 

Reumatoidalne zapalenie stawów - czynniki ryzyka

Reumatoidalne zapalenie stawów jest chorobą atakująca także inne narządy.
W jego wyniku mogą powstać:

Reumatoidalne zapalenie stawów jest diagnozowane za pomocą technik laboratoryjnych i obrazowych
Na ich podstawie lekarz reumatolog stawia ostateczną diagnozę.

Badania laboratoryjne to przede wszystkim:

Badania obrazowe na początku rozwoju choroby to przede wszystkim ultrasonografia i rezonans magnetyczny. Gdy na ich podstawie zachodzi prawdopodobieństwo, że osoba cierpi na reumatoidalne zapalenie stawów, zostaje wówczas skierowana na prześwietlenie rentgenowskie. Niekiedy, szczególnie gdy chodzi o kręgosłup, stosuje się tomografię komputerowa. Przy RZS często dochodzi do ubytków w stawach i kościach, ich deformacji, obrzęków tkanek miękkich. Za pomocą tych technik są one możliwe do wykrycia i zobrazowania. 

Reumatoidalne zapalenie stawów - leczenie

Leczenie jest zwykle długotrwałe, a jego celem jest zatrzymanie postępów choroby i przywrócenie pacjentowi poprzedniej sprawności. Możemy tutaj wyróżnić leczenie farmakologiczne i zabiegi fizjoterapeutyczne oraz odpowiednia dieta. 

LECZENIE FARMAKOLOGICZNE

Leki prócz tego, że łagodzą objawy choroby powodują uniknąć powikłań i zmian zwyrodnieniowych w stawach. Niektóre z nich to adlimumab, etarnecept, golimumab, abatacept, infiliksymab, tocilizumab. Stosuje się też leki przeciwbólowe np. paracetamol, ibuprofen. W ciągu 2-6 tyg. Można zaobserwować pierwsze efekty kuracji. 

LECZENIE NIEFARMAKOLOGICZNE

Reumatoidalne zapalenie stawów wywołuje często duży dyskomfort i frustrację spowodowane bólem. Bardzo ważne jest tutaj wsparcie ze strony osób bliskich. Dużą rolę odgrywają ćwiczenia fizyczne i odpoczynek. Aktywność fizyczna dobrze wpływa na ogólną poprawę samopoczucia i zwiększenie ruchomości stawów. Bardzo dobrze na wygaszenie stanów zapalnych wpływa krioterapia (leczenie zimnem) oraz sauna infrared. Istotna jest także odpowiednia dieta i suplementacja. Chorzy powinni unikać nadwagi, która dodatkowo obciąża stawy. Dieta powinna zawierać dużo kolagenu, pozwalającego odbudować chorą tkankę łączną i naturalnych witamin. Szczególnie polecana jest suplementacja witaminą D3, siarką organiczną, krzemem, wapniem i witaminą C. Ważne jest uzupełnienie niedoborów, zarówno witamin jak i minerałów. 

LECZENIE MIEJSCOWE KONKRETNEGO STAWU polega na:

Borelioza a reumatoidalne zapalenie stawów

Niestety, z reguły reumatoidalne zapalenie stawów zwykle po pewnym czasie powraca, jeśli odstawimy leki. Dlatego najważniejsze wydaje się tutaj odnalezienie prawdziwej przyczyny. Przez medycynę akademicką jest ona zupełnie nie rozpoznana. Podaje się jedynie czynniki ryzyka. Tymczasem według naszego rozeznania za reumatoidalne zapalenie stawów, przede wszystkim odpowiadają zakażenia bakteryjne jako główny prekursor wywoławczy. Można tu wymienić wiele bakterii, np. Chlamydia pneumoniae, Mykoplazma, jednak podstawową wydaje się być Borrelia burgdorferii.

Główną rolę odgrywa tutaj jej szczególna zdolność adaptacyjna polegająca na mechanizmie mimikry molekularnej. (patrz -zakładka borelioza). Według niektórych badań aż 95% pacjentów, u których zdiagnozowano reumatoidalne zapalenie stawów jest zakażonych boreliozą. Jednym z podstawowych badań przy diagnozowaniu RZS jest oznaczanie czynnika reumatoidalnego RF (od ang. Rheumatoid Factor). Polega ono na oznaczaniu autoprzeciwciał, które skierowane są przeciwko własnym białkom organizmu, a konkretnie immunoglobulinom. Wysoki czynnik RF występuje przy wielu chorobach o charakterze zapalnym takich jak właśnie reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina układowa, infekcje bakteryjne takie jak gruźlica, trąd.

Charakterystyczne jest jednak to, że wysoki czynnik RF występuje także przy boreliozie. Trzeba się więc zastanowić, czy to nie ona jest odpowiedzialna za reakcje autoimmunologiczne, które skutkują powstaniem RZS.